Pelikanen, zeeleeuwen, zandsurfen en meer....

Hey lieve mensjes,

Hier weer eens een berichtje vanuit Peru, het is alweer bijna 10 dagen geleden, wat gaat de tijd snel hier. Intussen hebben we weer een aantal leuke dingen meegemaakt dus weer genoeg stof om een verhaaltje te typen.
We zitten inmiddels in Huancachina, een oase in de woestijn! Maar laten we bij het begin beginnen, waar waren we gebleven.
In Huaraz hebben we nog een horsebackriding tochtje gemaakt door de bergen. Wel grappig om op een paard te zitten die de route helemaal uit z´n hoofd weet! En het paard van Jorn was zo eigenwijs dat hij mijn paard met geen mogelijkheid voorop liet lopen, hoe funny! Zie de foto´s.
Nadat we het vorige bericht hadden getypt zijn we voor de tweede keer naar Amma geweest. Een super gezellig klein restaurantje waar ze heerlijk vlees hebben uit Argentinie. De eerste keer dat we daar waren hadden we Mischa en Thomas ontmoet, een gezellig stel uit Amsterdam. Nu liepen we hetzelfde restaurant in (een week later) en weer zagen we Mischa en Thomas daar zitten, hoe toevallig. We hebben wat gekletst over onze Santa Cruz trek en hun beklimming van een ijsschots en spraken af om de volgende avond met zn vieren wat te gaan drinken. Nou dat hebben we geweten... Een hele hoop bier, pisco sours en pisco coca´s later weten we allebei niet meer hoe we thuis zijn gekomen... een erg leuke avond dus Lekker ouderwets Nederlandse liedjes mee gezongen in een Peruaanse bar en het blokkenspel Jenga gedaan met grote houten blokken: Super!!! Ook hierbij: zie de foto´s!
De volgende dag hebben we helemaal NIKS gedaan alleen maar op de bank gehangen en gewacht totdat onze bus naar Paracas zou vertrekken. Dat is ook een verhaal op zich... Onze bus zou om 22u vanuit Huaraz naar Lima vertrekken. Meestal mag je dan 15 min van te voren de bus is, maar tot 22u zagen we nog steeds geen beweging. Oké, het zou 10 minuten duren, er was iets met de motor. Na nog een half uur gewacht te hebben kwam de ´baas´ ons vertellen dat de luchtvering kapot was en dat ze moesten wachten op een reparateur. Uiteindelijk is het na 1,5 uur wachten goedgekomen en konden we om 23.30 eindelijk vertrekken. Wij zaten inmiddels aardig in de stress omdat wij onze overstap moesten halen in Lima. We kwamen uiteindelijk pas om 9u in Lima aan... wij naar de balie, oké balen, de volgende bus naar Paracas zou pas over 5(!) uur vetrekken. Dus tsja, er zat niks anders op dan wachten op het busstation, beetje lezen, beetje internetten en om 1345u vertrok eindelijk de bus naar Paracas. We waren ongeveer drie uur onderweg, toen ineens PATS... lekke band... de bus reed een stuk terug, nog een keer PATS, nóg een lekker band OOOOHHNEEE we hebben echt pech met bussen die dag. Uiteindelijk, na in het totaal een 20 uur durende reis waren we eindelijk in Paracas aan de zee. Paracas zelf is niet zoveel. Veel rijke mensen uit Lima hebben hier een vakantiehuis en het hele dorp bestaat uit toerisme. Tot vorig jaar augustus was Pisco, een grote stad een eindje verderop de place to be, maar daar is de aarbeving geweest en is alles weg.. erg sneu, in Paracas zie je ook veel huizen kapot door de aardbeving van een jaar geleden.
De reden dat we naar Paracas waren gegaan zijn de Islas Ballestas. Dit zijn rotseilanden net uit de kust waar veeeeeel verschillende vogels, pinguins, pelikanen en ook veel zeeleeuwen. Deze eilanden worden ook wel de Galapagos eilanden voor de armen genoemd. En aangezien we nét niet genoeg geld hadden voor de echte Galapagos, zijn we maar hier naar toe gevaren hihi! Het was wel grappig maar ook erg toeristisch waar we allebei erg aan moesten wennen. Met z´n allen in een bootje, allemaal mooie oranje zwemvesten aan en iedereen zoveel mogelijk foto´s maken...!! Maar natuurlijk wel grappig om zoveel dieren bij elkaar te zien. Onderweg hebben we ook nog een soort Nazca Line gezien in Paracas. De kandelaar in een zandduin, maar de historici zijn het nog niet eens dat deze geoglief bij de andere bekende geoglieven van Nazca horen..! Maar we hebben er tenminste één gezien!
Na nog een keer heerlijk vis gegeten te hebben hebben we Paracas verlaten voor Huacachina. Dit is een oase in de woestijn, één (stinkend) meer waar rond om heen allemaal palmbomen, restaurantjes en hostels zijn. Een erg relaxte plaats waar het nooit regent en de zon alleen maar schijnt (lees erg hot!). We hebben een hostel uitgekozen met een eigen zwembad en vrij luxe kamers: heerlijk. Iedere dag beetje relaxen aan het zwembad en.... ZANDBOARDEN! Gisteravond zijn we met een buggie de woestijn ingeweest. Echt super gaaf. Een ritje in de achtbaan is niks vergeleken met een rit in de buggie door de woestijn! De zandduinen recht naar beneden en superrrhard weer naar boven, echt lachen. Ondertussen een paar keer gestopt om te zandboarden: op je buik op een houten plank naar beneden de zandduin af: Gaaaaf.. natuurlijk steeds hoger en steeds harder. Bij de laatste duin heeft Jorn een filmpje proberen te maken tijdens het zandboarden: ordeel zelf, we proberen het dadelijk op de site te zetten! We hebben echt heel hard gelachen. Ik (Floor) heb ook nog één keer proberen te snowboarden, maar dat ging lang niet zo hard als op je buik, dus vrij snel weer keihard op mn buik naar beneden :-) !!
Toen we weer terug waren in het hostel hebben we na een lekker biertje een half uur onder de douche gestaan. Het zand zat écht oooooveral!!!
We ontmoeten zoveel andere reizigers hier, we zitten elke avond weer met andere mensen aan de bar! Zo hoor je verhalen waar je écht heen moet en waar het toch niet zo leuk is. We gaan morgen met de bus naar Nazca. Deze plaats staan bekend om de Nasca Lines, dit zijn geoglieven (erg grote tekeningen) in het zand die duizenden jaren geleden gemaakt zijn. Niemand weet waarom en daarbij zijn de vluchten die iedereen maakt om de lijnen het best te kunnen bekijken erg misselijkmakend. Wij hebben dus besloten om dit niet te doen. Daarbij, hebben we er al één gezien in Paracas...! We blijven wel een aantal nachten in Nazca en hebben een leuk hostel gevonden genaamd: Hospadeje Brabant!! Dat moet wel leuk zijn!! Daarna gaan we door naar Cusco.
We vermaken ons nog steeds heel erg hier in Peru en genieten volop. Voor iedereen een hele dikke knuffel en Monique en Rob: Helemaal super dat jullie met Kerst en Oud&Nieuw naar Chili komen!!! We hebben er helemaal zin in, gaat een super tijd worden!! Dikke kussen vanuit Huacachina en tot het volgende bericht!! xxxx