Cusco Part II; El Camino Inca; Inca Powerrrrrrr

Hola Amigos,

Cómo estas? Aquí está todo muy bien!
We hebben weer veel te vertellen over wat we de afgelopen vier dagen meegemaakt hebben want... WE DID IT!! We made El Camino Inca oftewel de beroemde Inca-trail naar de verborgen stad Machu Picchu!

Zaterdag 8 november werden we ´s morgens tussen 6:20u en 6:40u bij ons hostel opgepikt door de bus die ons naar de startplaats van de Inca-trail zou brengen. We gingen eerst naar Ollantaytambo voor een lekker ontbijtje, hier hebben we ook kennis kunnen maken met onze groep waar we de aankomende 4 dagen mee gaan lopen. Over het algemeen een jonge groep van 12 personen. Een stel uit Engeland, Nathalie en Edward van begin 20, drie meiden uit Parijs, Marie-Charlotte, Dorothé en Caroline, een jongen uit Canada: Mathew van 26 jaar. Een meisje uit Uruguay: Mari-José (onze Spaanse tolk. Een Deense, Birthe. Margareth uit Ierland die iets ouder was dan de rest (haar 7 kinderen waren van onze leeftijd :-)) en de benjamin van het stel: Lawson van net 18 uit Engeland. Na het ontbijt een wandelstok gekocht en nog een uur verder in de bus naar het startpunt van de trail genaamd KM 88. Hier hebben we de Rio Urubamba overgestoken (remember: de rivier van het raften) en hebben ongeveer 500 meter geklommen en gedaald naar een gehuchtje Huayllabamba waar onze eerste kampeerplaats was. Hier kwamen ongeveer om 16uur in de middag aan. Het was wel even anders kamperen dan dat we gewend waren in de Santa Cruz Trek in Huaraz want hier was een toiletgebouw (wel erg smerig maar beter dan alleen een gat in de grond :-)) en een wasbak met stromend water. Een vrij makkelijke dag van 16 km maar onze gids Freddy, verzekerde ons: de eerste dag zou alleen maar een training zijn voor de tweede dag...

Zondag 9 november werden we om 6uur gewekt met een kopje Coca Té in de tent. Dit zou de de zwaarste dag gaan worden aangezien we 17 km alleen maar moeten klimmen. We gaan van Huayllabamba (3000m) via de Huarmiwañusca pas ook wel de Death Womans Pass genoemd (4200m) naar Pacaymayo (3600m). We worden weer moe als we er aan terug denken...! Het is alleen maar stijgen, stijgen en nog eens stijgen in de volle zon. Iedereen zou op zijn eigen tempo gaan lopen en onderweg hadden we meetingpoints waar we elkaar weer zouden zien. Pfff, Jorn had het iets makkelijker dan Floor, maar we hebben het gehaald. We zagen elkaar weer op de top van de pas, wat een uitzicht! Na wat groepsfoto´s met de zelfontspanner moesten we ook weer een heel eind naar beneden, al was dat een stuk makkelijker dan klimmen (de meningen zijn hier echter over verdeeld...). Na ongeveer een 600 meter lange afdaling naar het dal kwamen we eindelijk aan in ons tweede campingplaats, schoenen uit en happy hour! Iedere dag hadden we om 17u happy hour in de eettent met de hele groep: thee en verse popcorn. Al snel zaten we met de hele groep het kaartspel Shit-Head te spelen: natuurlijk was Jorn als eerste uit en was Floor van iedereen de Shit-Head...!

Maandag 10 november, weer om 6uur gewekt met verse Coca Té in de tent en na een heerlijk ontbijt met pannekoeken en een of andere pap starten we de wandeling weer met een klim. We gaan van de kampeerplaats Pacaymayo (3600m) naar Huiñay Huayna (2800m) in 14 km. Vandaag zullen we drie ruines tegen komen waar we elke keer een interessante uitleg krijgen van onze gids Freddy. De hele Inca-trail is een religeus pad wat de inca´s vanuit Cusco hebben aangelegd naar de verborgen stad Machu Picchu, het pad wat wij gelopen hebben is dus precies gelijk als de inca´s die dat 800 jaar geleden ook liepen! Onderweg hebben ze verschillende plaatsen waar ze allerlei rituelen hadden veelal met de zon en de sterren. Ook hebben ze om de Machu Picchu heen allerlei militaire bouwwerken gemaakt om de verborgen stad te beschermen. De meeste ruines hebben de vele aardbevingen die Peru heeft meegemaakt overleefd, onvoorstelbaar! Vandaag verlaten we geleidelijk het bos en komen we in de jungle terecht. We merken dat meteen aan het klimaat, we hebben bijna alleen maar zon gehad maar in de jungle is het natuurlijk veel vochtiger. Lekker zweten dus!! Iedereen kijkt uit naar de kampeerplaats want daar zijn warme douches én een soort café waar ze bier verkopen!! Toen we aankwamen blijkt dat alle vijftien groepen die de Inca-trail lopen (er worden per dag maar 500 mensen toegelaten tot de trail) op deze kampeerplaats de nacht overblijven, maar er zijn maar 4 warme douches..! Dus Jorn heeft een koude douche gehad en vervolgens hebben we met bijna de hele groep een lekker koud biertje gedronken. En natuurlijk ging iedereen vroeg naar bed want morgen is de grote dag, dan gaan we de Machu Picchu eindelijk zien!!

Dinsdag 11 november van Huiñay Huayna (2800m) naar Machu Picchu (2500m) in 2 uur. Vandaag moeten we héél vroeg opstaan om zo vroeg mogelijk de Machu Picchu te bereiken: 3:40uur stond iedereen weer buiten hun tent. Na een snel ontbijt alle spullen weer gepakt en snel naar het laatste checkpoint. Deze gaat pas om 5:30uur open maar omdat iedereen natuurlijk zo vroeg mogelijk wilt zijn moet je hier in een rij wachten totdat je naar het pad richting de Machu Picchu mag. En wat bleek: Wij waren de allereerste groep bij het checkpoint!! Dat had onze gids nog nooit meegemaakt. Nog geen 5 minuten later stond er een erg lange rij achter ons!! Precies om 5:30 begonnen we aan de laatste tocht naar de Machu Picchu! Na 45 minuten alleen maar klimmen bereikten we als eerste groep de Zonnepoort. Het eerste punt waar we de Machu Picchu konden zien liggen! Jammer, precies boven de Machu Picchu hingen wat wolken. Na wat eerste foto´s snel weer verder en wat bleek: de wolken verdwenen en de zon verscheen! Wat een uitzicht!! Zo mooi hadden we allebei de Machu Picchu niet verwacht en het is immens groot! Omdat we als eerste mochten vertrekken waren we als een van de eerste bij de verborgen stad, schitterend uitzicht, hier hebben we dus vier dagen voor gelopen! Natuurlijk de beroemde foto´s gemaakt en snel een ticket voor de Huayna Picchu gehaald. Dit is de spitse berg die je altijd op alle foto´s ziet. Het duurt ongeveer een uur om deze berg te beklimmen en dan heb je het beste uitzicht over de Machu Picchu. Per dag mogen er maar 400 mensen deze berg beklimmen. Eerst om 7uur 200 mensen en om 10uur laten ze de volgende 200 mensen er op. Aangezien wij erg vroeg waren begonnen we om 7:45 de klim en waren we persoon 105 en 106. Wat een klim! Vooral omdat we al vier dagen gelopen hadden was dit erg zwaar. Het waren allemaal trappen maar geen gewone, maar echte Monkeystairs. Dat is dus met handen en voeten op de kleine treetjes naar boven zonder veiligheid ofzo...! Maar toen we boven kwamen... whaaa, wat een uitzicht!!!! Onvoorstelbaar, de hele klim was het uitzicht zeker waard! We hadden schitterend weer, geen wolk te bekennen en alleen maar zon! Normaal zijn alle omliggende bergen nooit te zien door de vele wolken maar wij hadden het grote geluk dat we alle bergen konden zien! Vanaf de berg zie je duidelijk dat de Machu Picchu in de vorm van een de grootste vogel van de Andes, de Condor is gebouwd. De Condor is een soort adelaar van wel 3 meter groot! De inca´s hebben drie heilige dieren, de condor: dit is de verbinding van moeder aarde met de hemel, de poema: staat voor moeder aarde en is een sterk en snel dier en de slang, voor de verbinding met het ondergrondse en het onderwaterleven en het eeuwige leven aangezien deze telkens een nieuw vel krijgt. Nadat we deze berg hadden beklommen hebben we van Freddy nog een rondleiding gehad door de verborgen stad en toen zijn we met de hele groep met de bus naar Aguas Calientes gegaan. Van daaruit vertrok onze trein om 17uur weer terug naar de bewoonde wereld: Cusco. De trein was zelf nog een belevenis op zich.. deze gaat namelijk maar 40 km/u. En dat we nou lekker konden slapen, nee hoor, alleen maar gerammel en de trein ging constant heen en weer. Vier uur later kwamen we dan eindelijk in ons hostel en konden we eindelijk na een heerlijke douche weer in een normaal bed slapen.

En vandaag... is Jorn jarig!!!! Hij zit nu naast me met de hele familie aan het skypen en is ondertussen alle gefeliciteerd berichtjes op onze site en op hyves aan het lezen! Super leuk allemaal, bedankt! Vanavond hebben we de hele groep van de inca-trail uitgenodigd om met ons een biertje te drinken en een hapje ergens te gaan eten. Ook nog wat andere mensen erbij, gaan we dus vanavond met z´n 14-en zijn verjaardag vieren. Gaat vast weer gezellig worden, in het volgende bericht zullen we hier van weer verslag doen natuurlijk. Waarschijnlijk blijven we morgen nog in Cusco (uitbrakken...) en gaan vrijdag met de bus richting de grens van Peru met Bolivia: Puno!

We houden jullie op de hoogte! Een hele dikke kus van ons allebei xxxx

ps. de foto´s komen zo. Hiervoor moeten we op een andere computer!!